Kariera Wojskowa
Leżący niespełna 200 km na wschód od Moskwy Riazań był miejscem, w którym Wojciech Jaruzelski stawiał swe pierwsze wojskowe kroki. W roku 1943, w wyniku poboru do wojska, trafił do Szkoły Oficerskiej 1 Korpusu Sił Zbrojnych. Co ciekawe, dwudziestoletni wówczas przyszły generał, niespecjalnie chciał w szkole przebywać. Zajęcia, w których uczestniczył, nie interesowały go, nie wybijał się też w żaden sposób, wykonując jedynie polecenia oficerów. Nie zmienia to jednak faktu, że tylko w czasie nieco ponad roku, który pozostał do zakończenia wojny od chwili złożenia przez niego przysięgi wojskowej, zdążył awansować w hierarchii wojskowej o dwa stopnie. Wojnę żegnał, będąc porucznikiem.
Wracając jednak do samego początku, ćwiczenia i przygotowania do służby odbywane przez Jaruzelskiego w Riazaniu nie trwały długo – już w grudniu 1943 r. składał on przysięgę wojskową, a na chorążego promował go gen. Zygmunt Berling. Początkowo wcielony został w szeregi 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego, gdzie został mianowany na dowódcę jednego z plutonów, potem przydzielony został do plutonu zwiadu konnego, gdzie również pełnił funkcję przywódcy. Od 1944 r. zaczął brać czynny udział w walkach. Pierwszą z nich była próba przełamania frontu na Wiśle w okolicach jego rodzinnego Kurowa. Kolejnych, mniejszych i większych, starć było sporo, a jednym z ważniejszych momentów wojennego życia Jaruzelskiego była bez wątpienia zbrojna pomoc uczestnikom powstania warszawskiego. Po upadku powstania awansował – został podporucznikiem. Później jego pułk wsławił się przede wszystkim w walkach na Pomorzu, dzięki czemu został nazwany „kołobrzeskim”.
Z biegiem czasu Jaruzelski zmienił podejście do służby wojskowej. Nie tylko poczuł, że jest odpowiednim człowiekiem na odpowiednim miejscu (cechy takie jak opanowanie czy umiejętność logicznego oraz chłodnego myślenia, a także inteligencja i waleczność okazały się atutami), ale przede wszystkim takie zdanie podzielali jego podwładni. Zyskał autorytet i zaufanie, potwierdzone odznaczeniami: Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy i Krzyżem Walecznych, które otrzymał w roku 1945.
Autor: Robert Mroz