Kariera wojskowa i polityczna Wojciecha Jaruzelskiego rozwijała się prężnie w Polsce Ludowej. Kolejne awanse ugruntowywały jego pozycję i wzmacniały autorytet. Cieszył się uznaniem, co miało odzwierciedlenie choćby w zewnętrznej ocenie jednostek, którym dowodził. 12 Dywizję Piechoty, której był przywódcą od 1957 roku, określono mianem najlepszej w kraju tak w kwestiach organizacji, jak i taktyki. Niewątpliwy wpływ na taki stan rzeczy miały w znakomity sposób przeprowadzone przygotowania do przyjęcia delegacji Chińskiej Armii Narodowo-Wyzwoleńczej, która gościła w Szczecinie.

W roku 1960 Jaruzelskiego mianowano generałem dywizji, a kolejne lata przyniosły mu następne awanse i nowe funkcje. W latach 1960–1965 sprawował władzę nad Głównym Zarządem Politycznym Wojska Polskiego. Była to instytucja zajmująca się nie tylko tym, co najważniejsze, a więc strukturą i organizacją wojska, ale również sprawami dodatkowymi, choć wówczas niezwykle ważnymi – czyli na przykład propagandą. Poza tym pod GZP WP podlegały m.in. Centralne Archiwum Wojskowe, Muzeum Wojska Polskiego, Teatr Wojska Polskiego czy redakcje gazet takich jak „Polska Zbrojna” czy „Skrzydlata Polska”.

Poza tym Jaruzelski był: wiceministrem, a następnie ministrem obrony narodowej (1962–1983), szefem Sztabu Generalnego WP (1965–1968). W 1981 roku stanął na czele KC PZPR, stając się jej I sekretarzem.

Jaruzelski był działaczem aktywnym (o czym zresztą świadczą kolejne awanse, a także nagrody i odznaczenia, jakich wiele zgromadził w czasach Polski Ludowej). Jego aktywność przejawiała się na różnych polach, także tych mniej chlubnych. Był bowiem, między innymi, zwolennikiem „czystości” narodowej w polskich jednostkach wojskowych, co miało swoje odbicie w ruchach antysemickich. Z czasem przerodziły się one w działania większe, wychodzące poza struktury WP. I między innymi właśnie spójna pod tym (antysemickim) względem polityka władz doprowadziła do wydarzeń Marca 1968.

Ostatnimi ważnymi funkcjami pełnionymi przez Jaruzelskiego w Polsce Ludowej było przewodniczenie Radzie Państwa (1965–1989), a następnie prezydentura. Prezydentem Polski Ludowej był Generał od 19.07.1989 r. aż do zmiany ustrojowej. Prezydentem III RP został 31.12.1989 r.

Autor: Katarzyna Rogalska